انعطاف‌پذیری از مهمترین مزایای استفاده از BPMSها در خودکارسازی کسب‌وکار است که تحلیل‌گران و توسعه‌دهندگان را قادر می‌سازد بصورت تدریجی و در چند مرحله از وضع موجود بسوی وضع مطلوب حرکت کرده و سامانه را آماده‌ی بهره‌برداری کنند. یک فرم بخشی از فرآیند است که به کاربران نهایی امکان می‌دهد با فرآیند کاری شما تعامل کنند. ساختن فرم‌ها زمانگیرترین فعالیت در ساخت یک سامانه خودکارسازی فرآیند است. فیلدهای قرار گرفته بر روی فرمها نمایانگر بسیاری از داده‌های کلیدی و متغیرهای فرآیندها هستند و اهمیت فرم‌های ورود اطلاعات تا اندازه‌ای است که در برخی متدلوژی‌ها نخستین گام شناخت قرار می‌گیرند.

بازنگری و بهبود فرآیندها افزون بر اینکه گردش آنها را دستخوش تغییر می‌کند، معمولا بر روی فرم‌ها و متغیرهای فرآیندی و محل قرار گرفتن آنها نیز تاثیر می‌گذارد و به دلیل پیوستگی گامهای یک فرآیند، افزودن، حذف یا جابجایی یک متغیر، ممکن است در سطح گسترده‌‌تری از فرآیند از جمله نقاط تصمیم‌سازی، فرم‌ها، گزارش‌ها و ... منتشر شود. حتا اگر هیچیک از نقاط نیازمند اصلاح، از دید تحلیلگران و طراحان فرآیند پنهان نمانند، پیاده‌سازی دوباره یا چندباره فرآیند کاری زمانگیر، پرهزینه و مستعد خطا است و اگر نتوانیم انعطاف‌پذیری در سطح گردش کار را به فرمها نیز تسری دهیم با یک چالش جدی روبرو خواهیم بود.

روش استفاده از فرم‌های توکار برنامه‌ی استاندارد کاموندا (Tasklist) اگرچه سادگی و پویایی را به همراه دارد، گزینه‌‌ی مناسبی برای سازمانها که به دنبال یکپارچه‌سازی سامانه‌ی مدیریت فرآیند با سامانه‌های موجودشان هستند، نخواهد بود. کاموندا برای پاسخ به این نیازمندی امکان استفاده از فرمهای بیرونی (external) (درون برنامه‌های دیگر) را فراهم نموده است که می‌توانند از طریق API با موتور گردش کار کاموندا ارتباط برقرار کنند. با این حال در این روش استاندارد و رایج، شکافی بین مدل فرآیند و فرم‌ها وجود دارد که هدف ما از بین بردن آن است.

راهکار ما برای این نزدیک شدن به این هدف، بهره‌گیری از امکانات مدلساز کاموندا برای تعریف فرم‌های توکار و گسترش آن، در جهت تولید فرمهای بیرونی است. به این ترتیب همواره تمامی اقلام داده‌ای فرآیند و فرمهای مربوطه در کنار گردش کار درون فایل مدل (BPMN) جای خواهند داشت. ابزار تولید فرم ازدگر فایل BPMN را به عنوان ورودی دریافت می‌کند و پس از پردارش آن، متغیرهای تعریف‌شده بر روی فرم‌ها و همچنین متغیرهای فرآیندی را شناسایی کرده و برای هر گام فرآیند، فرم متناظرش را ایجاد می‌کند.